Als u denkt dat ons alternatieve scenario waarschijnlijker is, d.w.z. dat de inflatie hardnekkig zal blijven en dat de centrale banken hun verkrappingsbeleid zullen voortzetten, dan zou private credit die aan beleggers wordt uitbetaald, stijgen wanneer de rentetarieven stijgen. Zo kunnen de inflatie- en renterisico’s worden beheerst.
Als de Fed de rentetarieven zal blijven verhogen, zouden beleggers zich zorgen kunnen maken over het vermogen van emittenten om hun leningen terug te betalen. Hoewel de rentedekkingspercentages in dit scenario waarschijnlijk zouden dalen, bevindt de gemiddelde leningnemer zich aan het begin van deze cyclus in een sterke positie.
Waarom het basisscenario volgens ons wordt gekenmerkt door ‘desinflatie’
Het vooruitzicht voor fixed income is onlosmakelijk verbonden met het vooruitzicht voor groei versus recessie. Na een scherpe ommekeer van de diepe wereldwijde recessie in 2020, lijkt er sprake te zijn geweest van een verlies van momentum. Dit geldt niet alleen voor de productiesector, maar ook voor de huizenmarkt en huizenbouw, die in vele landen (zoals de VS) verzwakt. Omdat inflatie een negatief effect heeft op het echte inkomen, is de kans op een recessie volgens ons het grootst in Europa. Dit is te wijten aan de hoge aardgasprijzen in de regio, vanwege de beperkte levering vanuit Rusland (en de wens van Europa om andere energiebronnen te vinden). Het negatieve effect van de handelssancties voor Rusland zal hoogstwaarschijnlijk ook meer voelbaar zijn in Europa. Anderzijds was de inflatie in China minder dan in vele andere grote economieën, waarbij de centrale bank koos voor verruiming (vanwege een zwakke economie). We verwachten daarom dat China de ergste afzwakking in het Westen zal kunnen ontlopen.
We denken dat in 2023 inflatie in de meeste landen zal dalen. Ten eerste zijn de directe oorzaken van de inflatie zoals stijgende grondstofprijzen en verstoringen van de toeleveringsketen nu minder aanwezig. Grondstofprijzen zijn zelfs de afgelopen maanden gedaald en de winst op jaarbasis is nu negatief geworden. Daarom zullen de grondstofprijzen zorgen voor een vermindering in plaats van een versterking van de inflatie. We verwachten daarom dat de headline inflatie in de meeste landen de komende maanden en kwartalen zal dalen tot onder de kerninflatie. De vraag is dan wat er gebeurt met de kerninflatie.
Als we in plaats van de directe oorzaken van de inflatie kijken naar de diepere oorzaken, kunnen we ervan uitgaan dat dit te wijten was aan de agressieve monetaire verruiming van de afgelopen jaren. Regeringen moesten de cashflow van bedrijven en huishoudens tijdens de vroege fasen van de pandemie beschermen om een diepe recessie te vermijden. Dit vereiste een grote stijging van de staatsschuld, die door de centrale banken werd ondersteund, met name die zich bezighielden met de aankoop van obligaties. Afbeelding 7 toont hoe de versnelde groei van de Amerikaanse geldhoeveelheid werd gevolgd door een stijging van de kerninflatie. Deze groei is nu echter veel kleiner. We denken dat dit de deur opent voor een toekomstige daling van de kerninflatie. Meer specifiek zijn loonstijgingen volgens meer een cyclisch verschijnsel, dat door een hogere werkloosheid zal worden getemperd. Ook zal de inflatie van de woonlasten (huurprijzen etc.) waarschijnlijk minder stijgen nu de huizenprijzen dalen.